Een villa, die in sfeer een kruising is tussen een Noord-Hollandse schaapskooi en de architectuur van de Bergense school uit de jaren twintig en dertig...
Op de hoek van een rij met vrije kavels aan de Weespertrekvaart in Amsterdam staat Het Blauwe Huis. Voor het ontwerp van dit woonhuis van drie lagen met kubusvormig volume, hebben architect en opdrachtgever een jaar lang met elkaar aan tafel gezeten. Steeds weer opnieuw zijn er velletjes schetspapier over het ontwerp gelegd om tot een optimaal resultaat te komen. In de wereld lijkt tegenwoordig alles steeds sneller te gaan. Als reactie hierop ontstaan bewegingen zoals Slow food, Slow Fashion en Slow Living. Het Blauwe Huis is een vorm van Slow Architecture.
De hoekpositie is voor het ontwerp van het woonhuis heel bepalend geweest. In de hoogte wordt het huis visueel gemarkeerd door de spanten en het grote dakoverstek. Hiermee vormt het een kenmerkende kop op het plot. Het kavelpaspoort stelde als eis dat de woning een tuinmuur zou krijgen. De muur, met daarin de entreepoort, gaat over in de gevel van het huis. De begane grond ligt iets opgetild zodat er geen privacy-conflict ontstaat en waardoor er kan worden uitgekeken op de Weespertrekvaart. Aan de zuidzijde ligt een opgetild terras met zicht op de tuin. Op de eerste verdieping liggen de werkkamer, de hoofdslaapkamer en de logeerkamer. De tweede verdieping heeft een separate opgang via de spiltrap naast het huis.
De tuinmuur aan de noordoost - en noordwestzijde is gemetseld met een diepbruine steen. De gevel bestaat verder uit gepotdekseld hout met een horizontale belijning. Deze gaat verder in bogen met daarop een zwaar dakoverstek. Dit overstek zorgt ervoor dat het hout droog blijft en het geeft het huis een paraplu-achtig karakter. Ook zorgt het overstek voor schaduw aan de west- en zuidzijde. Tussen de verticale richting van de bogen zijn de raamopeningen geordend. Net onder het dakoverstek zit het fries waarvoor de Amsterdamse kunstenaar Eddy Varekamp de afbeeldingen heeft geschilderd. Het overstek en de blauwe planken zijn een hommage aan het Zaanse blauwe huis van Monet. Opdrachtgever en architect vonden het een mooie kleur. Het contrast tussen de witte stijlen en de blauwe planken maken het huis fris.
Vanuit het water rijst het Blauwe Huis op als het steven van een schip. Vanaf de metro komt het fier omhoog uit de rode tuinmuur met als kroon de witte luifel. Het is een huis geworden met een lichte uitstraling en een vrolijk karakter. Een huis als Pleasant Place voor Happy People!
In 2017 verscheen het Blauwe huis in het Jaarboek Architectuur waarin is laten zien hoe er met een beperkt budget en wederzijds enthousiasme een bijzonder huis kan worden gemaakt.
Een villa, die in sfeer een kruising is tussen een Noord-Hollandse schaapskooi en de architectuur van de Bergense school uit de jaren twintig en dertig...
Van de plannen voor woonhuis Bakels werden in 1983 uiteindelijk twee verschillende varianten getekend. De grote variant betrof...
Het ontwerp voor dit woonhuis is mede bepaald door de relatief kleine omvang van het kavel, terwijl het huis vrij groot is...